project "je t'écoute" (ik luister)

INKOMHAL



10 April was de openingsceremonie van het project "je t'écoute". Daar er redelijk aantal VIP'ers aanwezig zouden zijn, hebben we ons moeten opkleden. Mijn taak was om het onthaal te doen en vriendelijk te lachen. Op die manier kon ik gelijk contact maken met andere organisaties. De zaal was spijtig genoeg niet vol, maar de belangrijkste personen waren gelukkig wel aanwezig. Het verliep redelijk goed, behalve een aantal (te veel naar mijn zin, want dit konden we verhelpen door op voorhand alles te testen) technische fouten. En de presentatrice (een jong meid van 16jaar) had plots te veel zenuwen, na dat ze gezegd had dat ze ervaring had en dat ze nooit zenuwen heeft. Wel ze heeft de verkeerde dag en het verkeerde moment gekozen om net wél zenuwen te hebben... bon soit voor de rest verliep het vlotjes. Het buffet was nadien LETTERLIJK leeggeplunderd. Het leek alsof ze dagen noch gegeten noch gedronken hadden. Ik stond verbluft te kijken en wurmde me er nadien toch tussen de menigte want had héél véél dorst :). Nadien kwam de ambassadeur van Groot Britanie iets drinken en ocharme er was letterlijk niets meer over. Ik had zelfs een vrouw decoratie in haar tas zien steken... afrontelijk gewoon, maar voor haar duidelijk niet... Nadien moest ik er wel om lachen, maar op dat moment eigenlijk niet. Op 3 mei was alles operationeel en begon het eigenlijke werk. We hebben ondertussen ongeveer 200 oproepen ontvangen. Het zijn vooral situaties waarin de vrouw meer alimentatie geld wil van haar ex-man, een kind die vroegtijdig met school gestopt is, jonge ongehuwde moeders die hun kind willen aborteren of laten adopteren,... zulke zaken. Echte dringende erge situaties hebben nog niet meegemaakt(niet dat de andere situaties niet even dringend en belangrijk zijn), maar dat zal niet lang meer duren, wetende dat er genoeg mishandeling (fysiek of mentaal of wat dan ook) tegenover kinderen gebeurt. De teleoperators (psychologen en juristen) die de oproepen ontvangen, sturen de dringende zaken door naar het comité (waar dus ook juristenen, psychologen, sociologen zitten) die de dossiers behandelen en verdere stappen nemen. Het comité vindt zich bij ons op het bureau plaats. Af en toe kan ik de zaken meevolgen, maar heb er meestal geen tijd voor. Een ding is zeker. Als je hier in Algerije een project wil laten lukken, moet je héél goede contacten hebben (zowel met de ministers als andere organisaties).Anders zijn er zoveel obstakels, dat er niets van in huis komt. Aangezien Réseau NADA afstamt van de Algerijnse Moslim Scouts, hebben ze héél goede contacten eraan kunnen overhouden. Voor de rest is er ons team roet in het eten gegooid en is de sfeer hier om te snijden. Ik zit natuurlijk in het midden en hou me het liefst neutraal en van de "domme" zodat ze van mij niet verwachten om een kant te kiezen... Tjah dat kan in alle teams gebeuren, maar ik vind het redelijk spijtig. Toen ik hier voor het eerst begon, leek het mij een close team. Natuurlijk als je er wat langer in zit merk je dat er onderhuidse ergernissen en complotten zijn ... Foto's plaats ik later, aangezien ik ze momenteel niet in mijn bezit heb. greetsssssssssssssssssss (by the way als je mijn blog leest, laat aub ook een reactie achter zodat ik weet wie er aan mij denkt :p )