Trouw

de bruid


op weg naar de zaal










26december

om 7uur smorgens werd ik gewekt om me klaar te maken, om naar Chlef te gaan. dat is ongeveer 200km. We zouden het traject met taxi overbruggen. De rit was niet te doen. Sarah en ik zaten vanachter in de mercedes break en mijn hoofd raakte telkens het plafond.

Uiteindelijk aangekomen, ging de neef van Safia ons komen oppikken van't station. We moesten een aantal minuten wachten, maar voor mij leek het een eeuwigheid. De meeste waren mannen en die bekeken mij alsof ik van pluto kwam. Elke persoon persoon die passeerde bekeek mij van kop tot teen. Wel ik had een kleedje aan, tot net boven mijn knien en had een legging daaronder aan en een redelijk lange vest. blijkbaar was dat te bloot voor hen.
Nou ze hadden mij niet gezegd dat ze zich in Chlef niet zo los kleden als in Algiers. 90procent van de vrouwen en meisjes dragen een hoofddoek. nu stond ik daar in een kort kleedje en zonder hoofddoek. Goed om te weten voor de volgende keer....anyway uiteindelijk kwam de neef, fysal, aangereden. we gingen met hem naar het platteland.
we kwamen daar aan en iedereen was druk bezig met de voorbereidingen van de trouw. de trouwfeest ging om 13h beginnen. Ik vond dat raar, want de Marokkaanse trouwfeesten beginnen altijd rond 19h.
Aangezien het al bijna tijd was, gingen we snel de kamer van de bruid binnen om ons om te kleden.

De trouwfeest vond plaats in een zaal. Daar aangekomen hebben we ons een beetje bijgewerkt. De hoofddoekjes gingen af en de korte kleedjes en blote ruggen kwamen tevoorschijn.
Voor mij was dat wel een verassend zicht. De dj was een man en het was voor de ex hoofddoekdragende dames geen probleem om met hun kont te schudden.

na de bruidsjurk ging iedereen naar huis en dat was rond acht uur. de zussen van de bruid gingen naar de toekomstige kamer van de koppel, bij de bruidegoms ouders. Daar gingen wij hun slaapkamer decoreren en haar persoonlijke spullen plaatsen. Het was best gezellig.

Voor de verandering ging de koppel in een hotel overnachten om de daad te verrichten. normaal gezien doen ze de daad thuis en wacht iedereen ongeduldig tot de bruidegom naar buiten komt met het goede nieuws. Hij wou dit echter niet en had voor hen een kamer gehuurd voor een nachtje. toch heeft de bruid de thuisfront moeten bellen na de daad, om hen het goede nieuws te verkondigen.
naar het schijnt gebeurt dit altijd in't platteland, maar in de stad zoals Algiers gebeurt dit niet meer.


Een insider: ik dacht dat ze de jongen kende en met hem wou trouwen. totally not! blijkbaar is in't platteland zo dat als je ouder dan twintig bent en nog niet getrouwd bent, je als een oude vrijster wordt gezien en gaan de mensen sneller over je roddelen. Roddelen in de zin, dat je ontmaagd bent of een slecht meisje bent of whatever.
Zij is 23jaar oud, dus was het hooooooooooog tijd om te trouwen. toen de kandidaat kwam aankloppen heeft ze maar toegestemd.